Wydanie świąteczne - "Wesołych Świąt, dattebayo!"

W domu Uzumakich od rana nerwowo biegała Kushina. Dziś jest 24 Grudzień. Wigilia. Czas miłości i pokoju. To dzisiaj, wszyscy zasiadają do jednego stołu, by cieszyć się sobą. Taki też zamiar, miała spędzić dzisiaj dzień rodzina Uzumaki. Choć w domu nie było zbyt świątecznie. Kushina, zawsze przygotowywała wszystko na ostatnią chwilę. Ale dzisiaj ma być inaczej. Bo wszyscy tu byli. W małym mieszkanku Naruto było sporo osób które coś robiły. W kuchni zasiedli najbardziej poważni, choć nie zawsze panowie. Prościej mówiąc Panowie Uchiha. Sasuke z Itachim starali się "utworzyć" Makowca, według przepisu pana Fugukaku. Oczywiście nie obyło się bez kłótni, które zawsze uciszała ich matka. Dochodziła 14, a jeszcze nic praktycznie nie było zrobione. W salonie stała żywa choinka, która ubierały Sakura, Ino i Hinata. Miała być piękna. Najpiękniejsza ze wszystkich. I taka będzie. Rozwieszały kolorowe łańcuchy, bombki i lampki. Kolory mieszały się ze sobą tworząc niesamowity efekt. Tylko jeden, najbardziej z roześmianych i radosnych osób siedział w pokoju, kurczowo trzymając poduszkę w objęciach. Jego stanem zaczęła martwić się od dawna w nim zakochana - Hinata. Poszła na górę, i gdy była już przy drzwiach zapukała.
  - N-Naruto - kun? - zajrzała do jego pokoju. Było czysto. Nawet za czysto, znając młodego Uzumakiego. Wszystko było pięknie poukładane, a na podłodze nie walały się ubrania. Widać było dywan. - Hej..Wstawaj. - podeszła do niego i lekko poruszyła jego ramię. Uzumaki stęknął, wysuwając jedno oko spod poduszki. 
  - Nie... - westchnął. - Menma tam będzie.. Nie chcę sobie popsuć Šwiąt. - mocniej przyłożył pościel do twarzy. Granatowowłosa usiadła na łóżku obok niego i zaczęła swój monolog.
   - Ale kiedy nie wyjdziesz, popsujesz nam Święta wiesz? Zrozum Boże Narodzenie to czas wybaczania wszystkiego swoim bliskim. Nie ważne jak ciężkie grzechy popełnił Menma. Musisz mu wybaczyć w końcu jesteście rodziną. On potrzebuję przebaczenia, by się zmienić. Nie możesz tylko patrzeć na to jak ty będziesz się czuć. To wtedy będzie egoistyczne.. - zamilkła, uświadamiając sobie co powiedziała. Blondyn podniósł się oszołomiony faktem, ile słów wypowiedziała jego koleżanka nie mdlejąc i nie rumieniąc się.
Uśmiechnął się szeroko zadowolony. Rzucił poduszkę w bok i z całej swojej siły wyskoczył z łóżka. 
   - Hinata, zaraz do was zejdę! - wykrzyknął z głębi szafy. Dziewczyna pokiwała twierdząco głową i wyszła, zostawiając Uzumakiego samego, próbującego zapiąć rozporek od spodni
  
  - I jak Hinatka, zejdzie? - spytała Kushina, rozkładając razem z Minato sztućce.
  - T-tak.. Coś pomóc? - skoczyła radośnie z ostatniego schodka na podłogę. Widok był piękny. Wszystkie znane jej osoby siedziały przy jednym dużym stole, zaciekle ze sobą rozmawiając. O sporcie, samochodach, zwierzętach. Przy stole, nie mogło zabraknąć  zabawnej paczki Akatsuki, która także zaprosiła pani Kushina. Do drzwi zadzwonił dzwonek.
  - Otworzę~! - usłyszeli donośny krzyk z góry. Naruto pośpiesznie zbiegł ze schodów trącając Hinate, przez co został zbesztany przez matkę. Przekręcił zamek w drzwiach i z uśmiechem na ustach otworzył je.
 - WESOŁYCH ŚWIĄT~! ~ do jego domu wpadły trzy dziewczyny z czapkami Mikołaja na głowach.
  - Co tak pięknie pachnie? - spytała Yuna wdychając przyjemny zapach świątecznego jedzenia.
   -Kolacja Wigilijna? - dopytywała się Ayumi, uwieszając się na szyi Uzumakiego.
   - Możemy zostać? - powiedziały głośno razem, wpatrując się wielkimi oczkami w Kushinę.
  - Noo - zawahała się - Jakieś miejsce się znajdzie, zapraszam!

I tak zaczął się wieczór Wigilijny w domu rodziny Uzumakich. Niedługo po przyjściu dziewczyn, podano tradycyjne 12 potraw.Zajadali się nimi, śmiejąc się z wygłupiającego Hidana i Naruto. Przez cały ten wieczór nie było słychać jego kłótni z Menmą. Wydawałoby się, że chłopak cieszy się z jego obecności.
 Nadszedł czas prezentów, gdy pierwsza gwiazdka zajaśniała na niebie. Na fotelach, kanapach i stole, pojawiły się kolorowe torebki z różnymi wzorkami. Prezenty były przeróżne. Od niewinnej róży do przepięknego wisiorka, którą Naruko dostała od Sasuke. 
Wszyscy bardzo cieszyli się z otrzymanych prezentów. Nawet niezapowiedziani goście dostały mały upominek. Atmosfera była miła i przyjemna.
  Ale nadszedł czas pożegnania, gdy zegar wybił godzinę 21.
  - Poczekajcie, zaczekajcie! Nie zrobiliśmy jeszcze jednego! - zastawił drogę pierwszym wychodzącym osobą drzwi.
  - Naruto ma rację! A życzenia? - rozłożyła bezwładnie ręce Sakura.
  - Ustawcie się wszyscy, w ładnym rządku! - kierował nimi młody Uchiha. Włączył kamerę i ustawił się razem z przyjaciółmi.
  - W te święta chcielibyśmy życzyć wszystkich czytelnikom.. - zaczęła Kushina.
   - Zdrowia, miłości i szczęścia.. - kontynuował Minato
  - By wam uśmiech z twarzy nie schodził! - wykrzyknął radośnie Jirayia.
  - Miłej, rodzinnej atmosfery.. - dokańczał Nagato.
  - Dużo wspaniałych prezentów... - dodał swoje trzy groszę Hidan.
  - Niedużo nabytych kilogramów - westchnęła Konan z Ino.
  - I oczywiście zakrapianego Sylwestra! - skończył Menma.
  - ŻYCZYMY WAM WSZYSTKIM WESOŁYCH ŚWIĄT! - wykrzyknęli wszyscy radośnie z uśmiechami na twarzy. 

~~~~~~
Dołączam się do życzeñ bohaterów!
Zdrowych, spokojnych i radosnych świąt wam życzę! :3
Z rozdziałem, musicie niestety poczekać do Nowego Rokum gdyż dopiero będze po nim. 
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU~!
Autorka :3